Bezrobotni Marienthalu, książka z 1933 roku, to klasyka badań nad
bezrobociem.
Zawiera wyniki badań w Marienthalu pod Wiedniem, osadzie fabrycznej porażonej
całkowitym bezrobociem. Autorzy odkryli niszczący wpływ utraty pracy na życie i
osobowość bezrobotnych oraz na wspólnotę lokalną. Pokazali, że bezrobocie
rodzi nie bunt, lecz apatię, bierność, rezygnację - i że są to skutki nie
tylko biedy, lecz także braku zorganizowanego zajęcia. Odkrycie to podważało
marksistowską wiarę, że zrozpaczeni proletariusze staną się armią rewolucji;
pokazywało, że to nie zasiłki, lecz roboty publiczne są właściwą metodą polityki
socjalnej, a po wojnie uzasadniało politykę pełnego zatrudnienia w ramach
"państwa dobrobytu".
"Bezrobotni Marienthalu to także majstersztyk wczesnej socjologii empirycznej.
Odkrywcze wyniki uzyskano przy pomocy kombinacji wielu prostych, a skutecznych technik
badań terenowych: wywiadu i ankiety, obserwacji, analizy danych z miejscowych instytucji,
książeczek wydatków domowych, historii życia, zadawanych wypracowań szkolnych.
Monografia Jahody, Lazarsfelda i Zeisela do dziś służy za wzór pomysłowości
badawczej".
Antoni Sułek
295 stron, oprawa twarda
Księgarnia nie działa. Nie odpowiadamy na pytania i nie realizujemy zamówien. Do odwolania !.