TRANSFORMACJA DOŚWIADCZEŃ ŻYCIOWYCH UCZESTNIKÓW MEDIACJI DRAGON A. Księgarnia

Transformacja doświadczeń życiowych uczestników mediacji

W odpowiedzi na poszukiwanie innych, skuteczniejszych środków karnych w polskim prawie karnym pojawiła się – wraz z kodyfikacjami karnymi z 1997 r., które zaczęły obowiązywać od 1 września 1998 r. – możliwość zastosowania mediacji. Mediacja sprzyja wyrównaniu wyrządzonych krzywd i naprawieniu popełnionych błędów. Rozpoczyna się wraz ze skierowaniem sprawy na tę drogę rozwiązywania konfliktów. Na wniosek stron postępowania lub za ich zgodą sąd przesyła taką decyzję do ośrodka mediacji i mediatora, który podejmuje działania w celu zorganizowania indywidualnych spotkań wstępnych z każdą ze stron, a także spotkania uczestników na sesji wspólnej. Mediator wspiera negocjujące ze sobą osoby lub grupy. W rezultacie rozmów uczestnicy ustalają warunki porozumienia, zazwyczaj podejmując pewne zobowiązania względem drugiej strony. Praca mediatora kończy się wraz z wysłaniem do sądu sprawozdania z przeprowadzonego postępowania mediacyjnego. Mediator nie wie, czy sąd uznał ugodę i czy osoby będące stronami procesu dotrzymują określonych zobowiązań.

W monografii Autorka starała się zaprezentować dotychczasowe sposoby opisywania mediacji jako zorganizowanego procesu interakcji międzyludzkiej. Przyjrzała się temu, jakie znaczenia i sensy nadają procesowi mediacji osoby, które podjęły próbę rozwiązania konfliktu za pomocą tej procedury oraz które miały doświadczyć lub doświadczyły wsparcia w rozwiązywaniu problemów i podjęły ważne decyzje dotyczące ich życia. Ukazała, jak uczestnicy zapamiętali spotkanie z mediatorem i drugą stroną oraz jakie zmiany w życiu dostrzegają po udziale w mediacji. Analiza wypowiedzi dotyczących przeżyć osób badanych, związanych ze spotkaniami z mediatorem, okazała się ważnym źródłem odniesienia w poszukiwaniu odpowiedzi na pytanie, czy i jak przebiega transformacja doświadczeń życiowych uczestników mediacji.

Wstęp

Rozdział I Trzy spojrzenia na mediację

1. Mediacja w świetle interakcjonizmu symbolicznego
1.1. Geneza i podstawowe założenia interakcjonizmu symbolicznego
1.2. „Znaczenie” w koncepcjach interakcjonizmu symbolicznego
1.3. Mediacja jako interakcja symboliczna
1.3.1. Przed-rozumienie a dążenie do uzgodnienia sensu w interakcji
1.3.2. Działanie interakcyjne ujmowane w terminach znaczeń
1.4. Wykorzystanie metafory teatru
1.4.1. Mediacja w metaforze teatru
1.4.2. Dramaturgia stołu mediacyjnego

2. Mediacja w perspektywie psychologicznych teorii konfliktu
2.1. Pojęcie konfliktu
2.2. Detektory i dynamika konfliktu
2.3. Strategie i style negocjowania w procesie mediacyjnym
2.3.1. Fazy negocjacji
2.3.2. Wybór strategii negocjacyjnej
2.3.3. Style negocjowania

3. Poradoznawczy wgląd w mediację
3.1. Mediacja jako sytuacja poradnicza
3.2. Zmiana sytuacji społecznej doradcy
3.3. Scenariusze działań doradcy
3.3.1. Poradnictwo negocjacyjne
3.3.2. Poradnictwo jako interakcja mediator – strony konfliktu

Rozdział II Regulacje prawne mediacji

1. Określenia mediacji w naukach prawniczych

2. Podstawowe zasady mediacji

3. Mediacja pomiędzy pokrzywdzonym a sprawcą czynu karalnego jako sprawiedliwość naprawcza
3.1. Regulacje prawne dotyczące osoby mediatora
3.2. Regulacje prawne dotyczące kierowania sprawy do postępowania mediacyjnego
3.3. Korzyści z mediacji w prawie karnym
3.4. Rola mediatora w mediacjach między pokrzywdzonym a sprawcą

4. Zmiany przepisów dotyczących mediacji karnej

Rozdział III Style i podstawowe elementy warsztatu pracy mediatora – propozycje praktyków

1. Wyodrębnienie elementów składowych mediacji

2. Style pracy mediatora
2.1. Role mediatora
2.2. Koncepcje działania mediatora
2.3. Fazy działania mediatora
2.4. Modele mediacji

3. Elementy warsztatu pracy mediatora
3.1. Umiejętności komunikacyjne
3.1.1. Techniki aktywnego słuchania
3.1.2. Dostrzeganie sygnałów niewerbalnych
3.1.3. Umiejętności interpretacji zachowań niewerbalnych
3.2. Postulowane kompetencje ogólne i emocjonalne mediatora
3.3. O osobowości mediatora

Rozdział IV Transformacja doświadczeń życiowych uczestników mediacji

1. Typologia nastawień do procesu i zachowań ujawnianych w trakcie mediacji
1.1. Opracowana typologia
1.2. Przemiany nastawienia do mediacji

2. Modele działania poradniczego w procesie mediacji
2.1. Mediacja a udzielanie porady – podobieństwa i różnice
2.2. Etapy przebiegu procesu poradniczego i mediacji

3. Opisy mediacji i odsłona ich przebiegu
3.1. Przykład pierwszy. „Osiem lat nie pije”
3.2. Przykład drugi. „Gdyby on to inaczej sformułował”
3.3. Przykład trzeci. „Dla nich celem był teatr”
3.4. Przykład czwarty. „Sprawa polityczna – sprawa specyficzna”
3.5. Przykład piąty. „To było takie wsparcie i taki kopniak”
3.6. Przykład szósty. „Już nie przepraszam. Teraz proszę”

4. Pogłębiony wgląd w proces mediacji
4.1. Postrzeganie procesu mediacji przez badanych
4.2. Pomoc jako proces poradniczy
4.3. Obraz pracy mediatora w opinii stron
4.4. Obraz stosunków z drugą stroną rysowany przez uczestników mediacji
4.5. Uczenie się uczestników mediacji
4.6. Ocena efektów mediacji

Uogólnienia i wnioski
Bibliografia
Wykaz schematów i tabel

Aneks
Porównanie spraw na podstawie analizy akt procesów spraw karnych

204 strony, Format: 16.0x23.5cm, oprawa miękka

Po otrzymaniu zamówienia poinformujemy,
czy wybrany tytuł polskojęzyczny lub anglojęzyczny jest aktualnie na półce księgarni.